اختلال یادگیری چیست؟

اختلالات یادگیری (LDs) یا اختلالات یادگیری خاص (SLDs) گروهی از اختلالات عصبی رشدی هستند که در دوران تحصیل رسمی ظاهر می شوند و با مشکلات مداوم و مختل کننده در یادگیری مهارت های پایه تحصیلی برای خواندن، نوشتن یا ریاضیات مشخص می شوند.

اختلال یادگیری زمانی وجود دارد که مغز اطلاعات را به روشی غیر معمول دریافت می کند و با آن کار می کند. انسان را از یادگیری یک مهارت و استفاده خوب از آن باز می دارد. اختلال یادگیری در کودکانی که دارای هوش طبیعی یا بالاتر از آن هستند، ولی در مهارت های پایه، درك و فهم، گوش کردن، حساب کردن و خواندن و نوشتن و ریاضیات مشكل دارند و  در یك یا چند درس( مانند ریاضی ـ خواندن ـ دیكته ) اشكال دارند و تفاوت آشكاری بین هوش وعملكرد تحصیلی آن ها وجود دارد دیده می شود. اختلالات رایج یادگیری بر توانایی های کودک در خواندن، بیان نوشتاری، ریاضی یا مهارت های غیرکلامی تأثیر می گذارد.

علت اختلال یادگیری

• عوامل دوران بارداری و قبل تولد
• آسیب دیدگی مغزی و صدمه شدید یا جزئی به دستگاه عصبی مرکزی
• استعداد ژنتیكی 
• ضایعه پریناتال 
• اختلال عصبی و اختالالت طبی
• اختلالات مختلف متابولیکی و بیوشیمیایی مانند کم کاری تیروئید و هایبوگلیسیمی
• عوامل آموزشی مانند تدریس ضعیف یا ناکافی

کدام کودکان در معرض خطر اختلال یادگیری هستند؟

اختلالات یادگیری ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. آنها همچنین ممکن است به موارد زیر مرتبط باشند:

• مشکلات دوران بارداری
• مشکلات در هنگام تولد یا اوایل نوزادی
• سایر شرایط سلامتی، مانند اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی

انواع اختلالات یادگیری

• نارساخوانی (Dyslexia): اصطلاحی است که به دشواری در اکتساب و پردازش زبان اشاره دارد که معمولاً با فقدان یا مهارت در خواندن، املا و نوشتن ظاهر می شود. افراد مبتلا به نارساخوانی در ارتباط دادن حروفی که در صفحه می بینند با صداهایی که تولید می کنند مشکل دارند. در نتیجه خواندن کند و پر زحمت می شود و برای آنها فرآیند روانی نیست. مشکلات در خواندن حتی قبل از یادگیری خواندن شروع می شود. به عنوان مثال، کودکان ممکن است در تجزیه کلمات گفتاری به هجاها و تشخیص کلماتی که قافیه هستند مشکل داشته باشند. کودکان مهدکودک ممکن است مانند همسالان خود نتوانند حروف را تشخیص دهند و بنویسند. افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است در دقت و املا نیز مشکل داشته باشند. این یک تصور غلط رایج است که همه کودکان مبتلا به نارساخوانی حروف را به عقب می نویسند یا کسانی که حروف را به عقب می نویسند، همگی نارساخوانی دارند. افراد مبتلا به نارساخوانی، از جمله نوجوانان و بزرگسالان، اغلب سعی می‌کنند تا زمانی که می‌توانند از فعالیت‌هایی که شامل خواندن است اجتناب کنند (خواندن برای لذت، خواندن دستورالعمل‌ها). آنها اغلب به رسانه های دیگر مانند تصاویر، ویدئو یا صدا جذب می شوند.
• نوشتار پریشی (Dysgraphia):  اصطلاحی است که برای توصیف مشکلات در به تصویر کشیدن افکار خود استفاده می شود. مشکلات نوشتن می تواند شامل مشکلات املایی، دستور زبان، نقطه گذاری و دست خط باشد.
• اختلال در حساب (Dyscalculia): اصطلاحی است که برای توصیف مشکلات در یادگیری مفاهیم مربوط به اعداد یا استفاده از نمادها و توابع برای انجام محاسبات ریاضی استفاده می شود. مشکلات ریاضی می تواند شامل مشکلات در حس اعداد، به خاطر سپردن حقایق ریاضی، محاسبات ریاضی، استدلال ریاضی و حل مسئله ریاضی باشد.
• اختلال یکپارچگی حسی (Dyspraxia): مشکل در مهارت های حرکتی ظریف هماهنگی دست و چشم، تعادل، مهارت دستی
• گفتارپریشی (Dysphasia/Aphasia): مشکل در زبان درک زبان گفتاری، درک مطلب
• اختلال پردازش شنوایی (Auditory Processing Disorder): مشکل در شنیدن تفاوت بین صداها و خواندن، درک، زبان.
• اختلال پردازش بینایی (Visual Processing Disorder): مشکل در تفسیر اطلاعات بصری خواندن، ریاضی، نقشه ها، نمودارها، نمادها، تصاویر

تشخیص اختلالات و مشکلات یادگیری

برای تشخیص اختلال یادگیری خاص، فرد باید چهار معیار را داشته باشد:

1. با وجود کمک های هدفمند حداقل در یکی از زمینه های زیر حداقل به مدت شش ماه مشکل داشته باشید:
   – مشکل در خواندن (به عنوان مثال، نادرست، آهسته و تنها با تلاش زیاد).
   – مشکل در درک معنای آنچه خوانده می شود.
   – مشکل در املا.
   – مشکل در بیان نوشتاری (مثلاً مشکلات گرامر، علائم نگارشی یا سازماندهی).
   – مشکل در درک مفاهیم اعداد، حقایق اعداد یا محاسبه.
   – مشکل در استدلال ریاضی (به عنوان مثال، به کار بردن مفاهیم ریاضی یا حل مسائل ریاضی).
2. مهارت های تحصیلی داشته باشید که به طور قابل ملاحظه ای کمتر از حد انتظار برای سن کودک است و باعث ایجاد مشکل در مدرسه، کار یا فعالیت های روزمره می شود.
3. مشکلات در دوران مدرسه شروع می شود، حتی اگر برخی از افراد تا بزرگسالی مشکلات قابل توجهی را تجربه نکنند (زمانی که نیازهای تحصیلی، کاری و روزمره بیشتر است).
4. مشکلات یادگیری به دلیل سایر شرایط، مانند ناتوانی ذهنی، مشکلات بینایی یا شنوایی، یک بیماری عصبی (مانند سکته مغزی در کودکان)، شرایط نامطلوب مانند آسیب های اقتصادی یا محیطی، عدم آموزش، یا مشکلات صحبت کردن/درک زبان نیست.

تشخیص از طریق ترکیبی از مشاهده، مصاحبه، سابقه خانوادگی و گزارش های مدرسه انجام می شود. آزمایش عصب روانشناختی ممکن است برای کمک به یافتن بهترین راه برای کمک به فرد مبتلا به اختلال یادگیری خاص مورد استفاده قرار گیرد.

درمان مشکلات یادگیری و کمک به کودکانی که اختلال یادگیری دارند

وقتی صحبت از ناتوانی های یادگیری به میان می آید، دانستن اینکه چه کاری باید انجام دهید و از کجا کمک بگیرید همیشه آسان نیست. مراجعه به متخصصانی که می توانند مشکل را به طور دقیق مشخص و تشخیص دهند، البته مهم است. شما همچنین می خواهید با مدرسه فرزندتان کار کنید تا برای فرزندتان مسکن ایجاد کنید و از کمک تحصیلی تخصصی بهره مند شوید. اما نقش خود را نادیده نگیرید. شما فرزندتان را بهتر از هر کس دیگری می شناسید، بنابراین در بررسی گزینه های خود، یادگیری در مورد درمان ها و خدمات جدید و نظارت بر آموزش فرزندتان پیشقدم شوید.

جزئیات مربوط به ناتوانی یادگیری فرزندتان را بیاموزید: در مورد نوع ناتوانی یادگیری فرزندتان بیاموزید. دریابید که ناتوانی چگونه بر فرآیند یادگیری تأثیر می گذارد و چه مهارت های شناختی در آن نقش دارند. ارزیابی تکنیک های یادگیری آسان تر است اگر درک کنید که ناتوانی یادگیری چگونه بر فرزند شما تأثیر می گذارد.

درمان های تحقیقاتی، خدمات و نظریه های جدید: همراه با دانستن نوع ناتوانی یادگیری فرزندتان، خود را در مورد موثرترین گزینه های درمانی موجود آموزش دهید. این می تواند به شما کمک کند از فرزندتان در مدرسه دفاع کنید و درمان را در خانه دنبال کنید.

درمان و خدمات را در منزل دنبال کنید: حتی اگر مدرسه منابع لازم برای درمان ناتوانی یادگیری فرزندتان را ندارد، می‌توانید این گزینه‌ها را خودتان در خانه یا با یک درمانگر یا مربی دنبال کنید.

نقاط قوت فرزندتان را پرورش دهید: حتی اگر کودکان دارای ناتوانی های یادگیری در یک زمینه یادگیری مشکل دارند، ممکن است در زمینه دیگری برتری داشته باشند. به علایق و علایق فرزندتان توجه کنید. کمک به کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری احتمالاً به آنها در زمینه های دشوار نیز کمک می کند تا احساسات و نقاط قوت خود را توسعه دهند.

درمان به علائم، سن و سلامت عمومی کودک شما بستگی دارد؛  همچنین به شدت این وضعیت بستگی دارد.

والدین، معلمان و کارشناسان بهداشت روان با هم همکاری می کنند تا به کودک کمک کنند. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کلاس های انفرادی یا گروهی
• کلاس ها یا منابع ویژه
• گفتار درمانی
• خانواده درمانی
• داروها، اگر کودک به راحتی پرت می شود یا بیش فعال است.