یکی از مسائلی که در مشاوره خانواده و زوج درمانی مورد بررسی قرار می گیرد عشق ورزی است. عشق ورزی بخشی جدایی ناپذیر از هرگونه رابطه صمیمی از جمله ازدواج است. زوج ها معمولاً در مرحله اولیه روابط خود، عشق ورزیدن و صمیمیت زیاد را انجام می دهند. ولی با گذشت زمان، خواسته های آنها تمال آنها به عشق ورزی کاهش پیدا می کند. غالباً از خانم ها شنیده می شود که از عدم علاقه به مقاربت شکایت می کنند. مردان نیز همچنین از دست دادن میل جنسی را تجربه می کنند. در این حالت آنها ممكن است در فرآیند مقاربت، عشق ورزی و اعمال پیش از سکس را کاملا نادیده بگیرند و همه تلاششان صرفا رسیدن به اوج لذت باشد.
در حالی که از دست دادن میل جنسی در یک رابطه می تواند باعث خراب شدن رابطه شود، اوضاع زمانی بدتر می شود که تنها یک شریک زندگی از این شرایط رنج ببرد. اگر این یک سناریوی برای شما آشنا است با ادامه مطلب از کودک شید با ما همراه باشید. طبق مطالعه ای که توسط La Trobe، در دانشگاه ولز جنوبی و دانشگاه سیدنی انجام شده است، 55٪ زنان و 25٪ مردان در استرالیا از افت میل جنسی یا عدم علاقه به عشق ورزی رنج می برند. با این نتایج (بیش از 50٪ از زنان در مقایسه با مردان)، قابل درک است که چرا خیانت در مردان شایع است.
اما، چه چیزی باعث می شود که زوجین علاقه به عشق ورزی را از دست ندهند؟
7 علت رایج عدم علاقه به عشق ورزی
1. ناسازگاری
ناسازگاری یکی از دلایل پریشانی و ناراحتی در بین زوج های متاهل است، به خصوص اگر آنها از طریق یک ازدواج سنتی وارد زندگی زناشویی شوند، که در آن هر دو شریک زندگی، وقت کافی برای آشنایی با یکدیگر در سطح شخصی ندارند. هنگامی که دوره ماه عسل فروکش کند، جذابیت اولیه از بین می رود. این بدان معنا نیست که آنها کاملاً از عشق ورزیدن به یکدیگر بازمی ایستند، اما واقعیت این است که ماهیت ناسازگار آنها اشتیاق آنها را تا حد زیادی خاموش می کند.
2. پیری
هیچ انكاری وجود ندارد كه جوانی یکی از عوامل عشق ورزی و عاشق پیشگی است. بدن یک زن که سختی های مادری را دیده است، کارهای روزمره در خانه و انجام تحرکات هورمونی را در پیش گرفته است، او را با مشکلات مرتبط با سلامتی درگیر می کند، به ویژه سطح پایین استروژن که باعث خشکی واژن می شود. این یک دلیل موجه برای جلوگیری از صمیمیت و عشق ورزی زنان است. مردان نیز با افزایش سن از افت سطح تستوسترون رنج می برند که تأثیر منفی بر زندگی عاشقانه آنها می گذارد.
3. استرس و یا افسردگی
زندگی روزمره ما پر از محرک های استرس زا در سبک زندگی است. ممکن است استرس در محل کار، مشکلات خانوادگی، مشکلات مالی یا فشارهای عاطفی را تجربه کنید، همه این موارد باعث کاهش چشمگیر صمیمیت شما خواهد شد. اما اگر بیش از دو ماه این احساسات را تجربه کردید، عقلانی است که به دکتر روانشناس مراجعه کنید تا از افسردگی رنج نبرید.
4- عدم رعایت بهداشت و آراستگی
بیایید بپذیریم، تا آنجا که تمیزی را دوست داریم از کثیفی متنفریم، صمیمیت جسمی بسیار تحت تاثیر جسم تمیز است. از نظر ظاهری جسمی مرتب و آراسته، نقش اساسی دارد. نه این که لازم است انتظارات غیرواقعی کنار بگذارید، اما چه کسی با یک بوی عالی یا لباس زیر زنانه تند و تمیز، روشن نمی شود!
5- قرصی که می کشد
منظور ما مردن موتور عشق ورزی شماست. اگر از افسردگی یا سایر شرایط بهداشت روانی رنج می برید، احتمال دارد که قرص های ضد افسردگی بی صدا زندگی عاشقانه شما را به عنوان یک عارضه خفه کنند. حتی داروهای به ظاهر بی ضرر مانند ضد هیستامین ها برای آلرژی، قرص های ضد بارداری یا مسکن هایی که حاوی ماری جوانا پزشکی هستند می توانند یک اثر جانبی مشابه داشته باشند.
6. عادات غیر بهداشتی
درست مانند اینکه یک شخصیت مرتب و تمیز به شریک زندگی شما جان تازه می دهد، غیر بهداشتی بودن تأثیر کاملاً متضاد دارد. هر گاه به اندازه کافی تنبل شدید که تا سه روز قبل از دوش گرفتن خودداری کنید، شریک زندگی شما از شما دور شده است!
7. بی اهمیت بودن
این منصفانه است که سهم همسر خود را از یک مقاربت انکار کنید؟ چرا قبل از ایجاد یک رابطه جنسی همسر خود را ماساژ نمی دهید که او نیز همزمان با شما اوج لذت جنسی را تجربه کند؟ بی تفاوت بودن با یکدیگر نه تنها شما را از نظر جسمی جدا می کنید بلکه ممکن است از نظر عاطفی نیز فاصله بگیرید.
این هفت مورد آنچنان سخت نیست که کسی نتواند آنها را انجام دهد، اگر این موارد را انجام دهید شاید اگر مشکل خاصی وجود نداشته باشد رابطه شما با همسرتان به اندازه چشم گیری افزایش پیدا خواهد کرد.
منبع: مجله روانشناسی جعبه ابزار ذهنی
