تاثیر بازی بر کودکان انکار ناپذیر است. بازی کردن فواید بسیار زیادی می تواند داشته باشد. بازی می تواند در تسریع و تسهیل رشد شناختی، جسمی، عاطفی و اجتماعی اثرگذار باشد. آنچه برای بزرگسالان سرگرمی و فعالیت لذت بخش محسوب می شود، برای کودکان راهی برای ارتباط با دنیای خود است. از طریق بازی است که کودکان دنیای خود را می فهمند و خود را در جهان به عنوان یک موجود درک می کنند. مهارت های جسمی، شناختی و عاطفی را یاد می دهند و راهکارهای ارتباط اجتماعی را می آموزند.
جست و جو در اطراف خود
از طریق بازی، کودکان با مکانی که در آن قرار دارند، با افرادی که با آنها بازی می کنند و اشیای دور و بر آنها ارتباط برقرار می کنند. کودکان با بازی کردن از محیط و دیگران الگو برداری می کنند و در هر لحظه در حال تکمیل کردن نقشه های ذهنی خود هستند. هر چه کودکان بیشتر به کندوکاو محیط و جست و جوی اطراف خود بپردازند راحت تر می توانند درک کنند که روی محیط می توان اثر گذاشت و به اصطلاح راحت تر روی دوپای خود می ایستند.
تاثیر بازی بر کودکان
رشد مهارت های جسمی
نوزادان، ناتوان و درمانده به دنیا می آیند و باید به مرور زمان رشد کنند، تا جایی که بتوانند حرکات و عضلات خود را کنترل کنند و از پس نیازهای اولیه خود بربیایند. در بدو تولد کودکان حتی نمی توانند سر خود را بالا بکشند، اما با بازی کردن این مهارت و سایر مهارت ها را بدست می آورند. نوزادان و کودکان از بازی برای حرکت دادن تمام عضلات خود استفاده می کنند. این به این معنا است که بازی کردن می تواند به رشد حرکات درشت و ظریف و حتی تعادل و وضعیت کلی بدن کمک کند.
رشد مهارت های شناختی
مهارت های شناختی مهارت های مرتبط با تفکر و یادگیری است. در هنگام بازی نوزادان و کودکان مهارت های شناختی خود را در برابر برخورد با اسباب بازی ها و اشیاء مختلف گسترش می دهند، چرا که باید آنها را مرتب کند، تعداد آنها را با خاطر بسپارد و پیوسته به آنها توجه کند. همچنین کودکان در بازی است که قوانین را می آموزند.به گفته لئو ویگوتسکی کودکان بهترین مهارت های شناختی را در یه زمینه اجتماعی یاد می گیرند. لذا بازی کردن با پدر و مادر و همچنین دیگر کودکان می تواند بر رشد کودکان تاثیرگذار باشد.
یادگیری مهارت های اجتماعی
اکثر کودکان تحت نظارت والدین و بزرگترها بازی می کنند. و خیلی اوقات با بزرگترها و دیگر کودکان بازی می کنند. این فعالیت های بازی گونه همراه با واقعیت به کودکان، قوانین اجتماعی را می آموزد. برای مثال کودکان در قبال صف ایستادن و کارهای خوب تشویق دیگران و بزرگترها را دریافت می کنند ولی در رابطه با دزدی کردن یا لگد زدن اینگونه نیست. لذا در همین تعاملات کودکان بسیاری از قوانین نانوشته و هنجارهای اجتماعی را بصورت تقویت شدن رفتارهای خوب و خاموش شدن رفتارهای بد می آموزند. بنابراین بازی فرصتی است برای یادگیری و تقویت رفتارهای صحیح اجتماعی.
رشد مهارت های عاطفی
مهارت های عاطفی شامل شناخت و کارکردن با هیجانات و احساسات است. در بدو تولد عواطف کودکان با نیازهای آنها در ارتباط است. برای همین است که مثلا در هنگام گرسنگی یا خیس کردن خود ناراحت می شوند و گریه می کنند. اما با افزایش سن این موضوع گسترده تر می شود. حتی تا جایی که با ناراحت شدن مراقبان خود نیز ناراحت می شوند. نوپایان حتی احساسات خود را به عنوان یک فرد مجزا تشخیص می دهند. از طریق بازی است که کودکان می توانند تمرین کنند که در جامعه چگونه می توانند احساسات خود را به کار گیرند و در هرجایی که لازم است بتوانند کنترل کنند.
بازی کردن فواید بسیاری می تواند داشته باشد از رشد مهارت های جسمانی و شناختی تا رشد مهارت های عاطفی و اجتماعی، همگی ماحصل بازی کردن سازنده و مفید هستند. لذا توصیه می شود که از خطرات بالقوه بازی کردن هراسی نداشته باشید. بلکه در پس بازی ها کودکان رشد خود را تسهیل و تسریع می کنند، که همگی این مهارت ها لازمه موفقیت و سلامت روان در بزرگسالی است.
اگر سوالی در رابطه با کودک خود دارید در انجمن گفت و گو مطرح کنید.
منبع: kid’s development
